«افسوس»

     وقت پرواز است ولی بال پروازی کجا

     کنج دل زندان غم،شوق آوازی کجا

    نی زدل خیزد طرب،نی زلب آید صدا

    جمع یاران را چه شد،نغمه از سازی کجا

    حسرت دیدار دوست ،تا به کی باید کشید؟

    جان به لب آمد مرا،یار طنازی کجا

    راز دل را پیش کی؟تا به کی باید نهان؟

    جمله راز داران دریغ،محرم رازی کجا

    خون دلها خورده ام،دل شده است دریای خون

    غرقه درخونم ولی،نای ابرازی کجا

    کو زمجنونی سراغ،کو زفرهادی نشان

    شور منصوری برفت،یار سربازی کجا

    قوم در ره مانده را ،صد پیمبر شد رسول

    قبله راجوییم زکی؟طور اعجازی کجا

    ما به مقصد کی رسیم؟پس چه شد پایان راه

    ما ز ره وامانده ایم،گو سرآغازی کجا

                                                 سرایش۱۳۸۶