«از نو»

          وقت آنست يكي قصه زنو ساز كنيم

          سمت ميخانه رويم عقده زدل باز كنيم

         گر فلك بار دگر باز جوابم كند

         جنگ ،با چرخ فلك يكسره آغاز كنيم

         با حسودان دغل دم زرفاقت نزنيم

         ما زكوته نظران،جمله نهان راز كنيم

        گر كه آن يار بسي با دل ما ناز نمود

        ما بسي عشق بر آن دلبر طناز كنيم

         او كه در دام دلش جاي نداده است مرا

         بهر يك دام دگر باز كه پرواز كنيم

         چون كه در باغ دلش جاي، دگر نيست مرا

         ما كه در باغ دگر، فكر هم آواز كنيم

         اي كه آسوده نشتي تو در اين كنج قفس

         ما برآنيم ،يكي قصه زنو ساز كنيم

                                                   ارديبهشت1384

«سهم من»

سهم من زين عشق بسيار است

بيشترين سهم من انتظار است

انتظار دركوچه هاي ناآشنا

درخيابانهاي شلوغ شهر

در خانه،در رؤيا

انتظار در همه جا

سهم من زين انتظار

                             هم آغوشي ي پاييز در بهار است

سهم من ،تنهايي و وحشت

سهم من،گريه كردن هاي،هاي

سهم من، قلبي پر از درد

سهم من،واي،واي،واي

                             سهم من، دويدن در غبار است

سهم او،شادي و شور

سهم او، بگريختن از من

سهم او، ناز و عشوه بر فراز كوه نور

سهم او چيدن گل

اما زين گلشن عشق

                              سهم من چيدن خار است

از اين درياي بيكران

سهم من گرداب است

سهم من هميشه از عشق

كابوس و فرياد وعذاب است

سهم من از آسمان،سياهي

از خورشيد،سوختن

سهم من از خواهش هاسراب است

آه از سهم من غم انگيز من

                              سهم من، چرا چنين غمبار است

سهم من،خيره شدن به دورهاي دور

انتظار در جاده هاي سوت و كور

سهم من،ورق زدن خاطرات تلخ ذهن

و سهم آخرينم زين عشق

آرميدن در چهار ديوار تنگ گور است

واز سهم من آن چه بعد ازاين خواهد ماند

شعر هاي پر سوز و آهم يادگار است

                              سهم من، زين عشق بسيار است

                                              سرآيش1374

        «لطف حق»

باردگر لطف حق،همدم وهم يار ماست

جام وسبو قوت،دولت بيدار ماست

اي همه سوته دلان،تا مدد از غيب رسيد

جمله ي دل ها روان،جانب دلدار ماست

ناسره جويان همه،دوز وكلك بارشان

هر كه سره جويد او ،در پي بازار ماست

قصه ي گيسوي دوست،جمله ي افاق گرفت

هر كه در اين رشته نيست ،در پي آزار ماست

جمله رقيبان ما ،محترمند در نظر

چونكه همه سعيشان،در جهت كار ماست

ما كه نه ايم بنده ي،سيم زر ناكسان

بندگي ي لطف يار،شهرت بسيار ماست

چشم حسودان شهر،خون شده از شور ما

جوشش مي در سبو،چشمه سر شار ماست

هر كه دوايي بجست،بهر دل زار خويش

ساغر وساقي شفا،بر دل بيمار ماست

گر چه حريفان هنوز،طبل جفا مي زنند

يوسف كنعان كنون،تحف ي بازار ماست

                          1386

كلاس اول دبيرستان

روستاي جابوز

شهرستان خليل آباد

خراسان رضوي